Vroeger hield ik ervan om in bomen te klimmen. Hoe hoger, hoe leuker en spannender.
Ik herinner mij een keer dat ik samen met mijn broer in een hele grote appelboom mocht klimmen, echt geweldig gaaf om te doen. Eenmaal volwassen geworden kwam het er nooit meer van. Tot de zomer van 2011 in Frankrijk er een heel mooi groot klimbos in de buurt was.
Zoon David wil natuurlijk erg graag, maar ik had eigenlijk niet zo’n zin. Ik was een beetje lui en had al heel lang niet meer aan sport gedaan, dus erg lenig en in conditie was ik niet. Manlief haalt me over door te zeggen dat hij een super goede lunch gaat verzorgen halverwege het parcours. Dat klinkt goed. Ik besluit het te doen en krijg meteen zo’n harnas met touwen aangemeten. De meneer van het klimbos dacht ook, meteen maar aan laten trekken bij die mevrouw voordat ze zich weer bedenkt!
Het klimbos heeft een blauw, rood en zwart parcours. We leren eerst hoe het werkt allemaal, vast zetten van haken en naar beneden roetsjen op een touw hoort erbij. Ik denk aan vroeger hoe snel en lenig ik was en houd mij voor dat het nu ook prima nog lukt allemaal. Waar je mind programmeren al niet goed voor is!
Vrij vlot gaan David en ik de eerste twee parcoursen door.
Ik heb er lol in, mijn luie vakantie vet wordt aangesproken en het gaat prima allemaal.
Dan komt de beloofde lekkere en ik geniet van het heerlijke eten.
Ik eet teveel, maar kom toch nog vlot overeind voor het zwarte parcour wat staat te wachten in de zon op ons. Heerlijk relaxed begin ik eraan.
De eerste twee parcouren waren prima te doen dus dit parcours gaat vast net zo makkelijk.
Totaal blanco en vol verwachting ga ik aan het zwarte parcour beginnen. Het begon met een ontzettend lastig stuk, maar dat was om erin weer in te komen na de lunch dacht ik.
Ik klim en roetsj alsof ik niet beter weet, tot ik in een echt verschrikkelijke hoge boom sta en jonge jongens achter mij zitten die van alles laten bewegen en de boom war ik in sta ga wiebelen. Ze willen ook nog op dat kleine plankje erbij komen staan en ineens voel ik pure angst. Ik laat de jongens voorbij gaan en ik kijk naar beneden. Dat had ik beter niet kunnen doen, ik grijp de boom vast en wil HELP roepen. De paniek is in alle hevigheid aanwezig en ik wil huilen. Maar ja mijn zoon staat achter mij en roept, kom op mam je kan het!
Ik voel het opgejaagde gevoel dat ik door moet maar niet kan. Mijn hart slaat inmiddels veel te snel, mijn knieën knikken heel letterlijk en in mijn buik is de spanning compleet. `help, ik ben bang en wil niet meer!!!!!’
Dat is het enige wat ik nog kan denken. Maar niemand kan mij hier uit deze véél te hoge boom halen. Ineens bedenk ik wat ik mijn cliënten adviseer wanneer ze met angst of paniek te maken hebben.
Wat ik hen adviseer is dat ze rustig gaan ademen. En vooral meer Uitademen. Dat is loslaten en zo kan het hart weer rustiger gaan slaan. Ik vertraag mijn ademhaling en dat geeft een beetje rust. Ook adviseer ik mensen om de zintuigen te gebruiken. In het hier en nu zijn. Ik kijk naar mijn handen en zie bladeren aan de boom. Ik kijk niet naar beneden want dat voelt verschrikkelijk. Ik focus op mijn voeten en ik voel ze en zo voel ik mijn hele lichaam weer.
Dan ga ik na wat nog meer heel naar is en dat is het nare knijpende gevoel in mijn buik. Ik doe de gevoel-omdraai techniek en dat werkt heel goed. Ik ontspan en dat voelt heerlijk. vervolgens visualiseer ik wat ik ga doen.
Hiep hoi, het gaat goed. Ik ben zo trots op mijzelf en maak het hele parcour af.
3 tips om met plotseling fysieke stress of paniek om te gaan.
1. Ga rustiger ademen, 5 tellen uitademen en 5 tellen in ademen. Wanneer je hart te snel klopt dan heeft dat allerlei fysieke reacties.
Stel je voor dat je met het uitademen stress laat gaan en met de inademing rust binnen laat komen.
2. Kijk goed om je heen waar je bent en focus op iets, dat kan je schoen zijn, maar ook een tafel, of een bloempot. Kies gewoon iets en kijk er naar. Zie het ook echt en wanneer je een gedachte hebt die niets met jou focus punt te maken heeft dan laat je die gedachte gaan en je kijkt opnieuw naar je focus pint.
3. Kies dan de gedachtes die jij wilt hebben. Je kunt altijd kiezen en dat doe je nu dus ook, jij bent sterker dan je denkgeest. Wanneer je nog nare gevoelens hebt kun je altijd de gevoel omdraaitechniek doen.
Zo ben jij weer baas over je emoties, het kan best zijn dat je nog wat na gevoelens hebt, dat is oke. Die gaan ook weg zolang jij bovenstaande dingen doet.
