Is een egoïst een naar persoon?
Egoïsme: Dat je aan jezelf denkt en daarna pas aan iemand anders.
In het vliegtuig leren ze je, in verband met de veiligheid, om eerst voor jezelf te zorgen.
Iedereen die wel eens heeft gevlogen, weet wat ik bedoel.
Je doet eerst bij jezelf een zuurstofmasker op en daarna pas bij je kind of een zieke.
Volgens een woordenboek is de betekenis van egoïsme:
‘gefocust zijn op eigen voordeel’.
Het woord ‘egoïsme’ heeft bij velen vaak een nare bijsmaak.
En terecht.
Want ook jij baalt wel wanneer je een afspraak hebt met iemand en diegene belt je vlak van te voren op om af te zeggen. Gewoon omdat hij niet ‘zo lekker is’ en zegt tegenwoordig beter aan zichzelf te denken. En in dat kader dan maar besloten heeft om af te zeggen.
Tja, dan zie je toch even geen voordeel meer van egoïstisch gedrag?
Dat snap ik. Want het voelt naar.
Dat nare gevoel kan veroorzaken dat ons brein de koppeling maakt:
dat denken aan jezelf ( egoïsme c.q., gefocust op eigen voordeel) en daar naar handelen, betekent dat een ander daar op een onaangename wijze last van heeft of last van kan hebben.
En je wilt een ander geen naar gevoel geven toch?
Een cliënt van mij dacht altijd aan een ander.
De reddende engel voor velen.
Maar ze mopperde wel in zichzelf, dat ze toch weer vrolijk “ja” zei, terwijl ze “nee” voelde én bedoelde.
Vervolgens had ze geen tijd meer voor haar eigen leuke dingen, ze voelde zich geleefd en opgeslokt.
En ze was teleurgesteld dat de ander niet aanvoelde wat ze graag wenste, wilde en nodig had.
Ze kon maar niet begrijpen dat de ander niet voelde dat ze moe was en ze eigenlijk “nee” bedoelde met haar “ja”.
En dát frustreerde haar enorm.
Met als gevolg weer een naar gevoel.
Een vervelende, nare en ziekmakende vicieuze cirkel.
Met een burn-out als uitkomst.
Haar lichaam wilde niet meer, het was te moe, helemaal op, het ging niet meer.
Eigen schuld dikke bult.
Wellicht keihard om het hier te zien staan, -maar het is wel zo-.
Je lichaam geeft signalen af voordat je burn-out bent. Het is moe, of je voelt pijn(tjes). De signalen waren er wel, maar je hebt er niet naar geluisterd of gehandeld.
Misschien heb je niet eens gevoeld; dat je moe was of je lichaam pijn deed.
Het kan zijn dat je ver weg was van jezelf.
Weg van de verbinding met jezelf.
En dat is pas echt erg, dat je de verbinding met jezelf onderweg bent kwijt geraakt.
Je bent het contact verloren tijdens al dat drukke gedoe dat ‘leven’ heet.
En wat dan?
Aan je zelf denken is leeftijdloos.
Kleine kinderen zijn er heel goed in. Ze hebben hun noden en als ouders spring je erop in, direct of soms iets later. Een kleintje laat je niet wachten, die geef je meteen wat er nodig is, een schone luier, melk of je legt ze te slapen.
Later leren kinderen om ook aan een ander te denken. De juf bijvoorbeeld of familie, ouders broers en zussen, een eerste baantje, een vriendje en ga zo maar door.
Ze willen de ander tevreden houden, want die zijn dan blijer, zo hebben ze ontdekt.
Blijere juf, blije ouders, blij vriendje.
En dan kan het al ontstaan zijn, het alsmaar willen geven en geven met een burn-out of oververmoeid gevoel als gevolg.
Wellicht tijd voor een gezonde portie egoïsme?
Aan jezelf denken vind ik een uitstekend idee, zeker in het kader van gezondheid en energiebeheersing en ontspanning.
Waarom?
Omdat aan jezelf denken, betekent dat jij jezelf belangrijk vindt.
En dat je daarom gezondere keuzes maakt.
Als je echt aan jezelf denkt met liefde, aandacht en zorg.
Dan is het toch makkelijker om gezonder te eten (want je stopt geen rommel in iemand die belangrijk is toch?). Dan is het ook makkelijker om oefeningen te doen die goed zijn voor je lichaam.
En dan zijn de mensen in je omgeving blijer met jou, omdat je vrolijker bent, omdat je je grens aangeeft.
Wanneer jij jezelf op de eerste plek zet en het gaat goed met je, dan profiteren de mensen die jou lief hebben daarvan.
Omdat je je grens ontspannen aangeeft en daardoor energie overhoudt, niet meer zo vaak ziek bent, meer ontspannen bent en liefde voelt voor jezelf.
Liefde is een genezende kracht, die jij in je hebt.
Wij mensen kunnen allemaal liefhebben, maar zijn soms vergeten om eerst onszelf lief te hebben.
En om vanuit die eigen liefde andere en gezondere keuzes te maken.
Dat zou je positief egoïstisch kunnen noemen.
5 tips om positief egoïstisch zijn, ten gunste van jezelf en je dierbaren.
Tip 1.
Maak op dit moment contact met je lichaam (ja terwijl je het leest, daarna doe je het toch niet gok ik J)
Voel hoe je zit en hoe jouw lichaam aanvoelt. Is het gespannen, ontspannen, warm of koud.
Neem alleen waar wat je nu, op dit moment, voelt.
Tip 2.
Stel jezelf nu de volgende vragen:
Waar verlang ik naar?
Waar heb ik behoefte aan?
Wat ontzeg ik mijzelf, ondanks dat ik het nu nodig heb?
Herhaal die vragen in jezelf. En laat je verassen door het antwoord.
Vaak komt er iets heel simpels, maar effectiefs omhoog borrelen.
Tip 3.
Bedenk eens wat jij de komende week afgesproken hebt en wat in je agenda staat waar je echt geen behoeft en zin in hebt. En eigenlijk ook helemaal niet nodig is, maar jij uit gewoonte toch automatisch zou gaan doen. Wat is dat?
Tip 4.
Heb het lef om de komende week dingen af te zeggen die onnodig zijn. Vaak zijn er van die ‘zogenaamd’ belangrijke dingen. (zie je eigen antwoord op tip 3). Anderen kunnen je prima even missen. Blijf rustig, kalm en trouw aan je eigen gevoel wanneer je afzegt. Adem ook rustig in en weer uit.
Tip 5.
Plan de komende week tijd om stil te zitten, te ontspannen en te mediteren.
Dat doe je, omdat je beseft dat jij de belangrijkste persoon op aarde bent waar je voor kunt zorgen. Wanneer jij ziek, zwak en misselijk bent kun je niet meer zorgen voor een ander, toch?
Ik wens je heel veel succes met bovenstaande tips.
Hartelijke groetjes,
Heleen
