Durf ( jij) te vragen?
In mijn hoofd zie ik soms precies hoe iets kan zijn. Ik kan dan lekker wegdromen en bedenken: als dat ene echt lukt dan gaat dat andere ook prima, en als dat ook gaat, nou dan kan dat toch ook nog wel en ga zo maar door.
Maar de praktijk leert mij vervolgens dat als ik het ene niet af heb, het andere ook stagneert. En ik in mijn hoofd mijzelf vertel dat het later wel komt, als ik meer tijd heb en dat soort onzin. Het vervelende voor mij, moeilijke klusje stel ik uit tot later. En ook simpele dingen van mijn fietsband laten plakken tot sokken uitzoeken.
Oké, ik val onder de categorie ‘uitstelmensen’.
Uiteindelijk doe ik het wel, maar alleen als er urgentie in zit. Tja, geen sokken meer betekent toch echt dat ik eerst in de sokkenmand kan gaan zoeken naar 2 dezelfde. Of een cadeautje kopen voor mijn kind omdat ze jarig is… aarrrggg, dan ren ik snel nog naar de winkel. Tja, ik kan toch geen lege handen hebben, arm kind. Dat heb ik steeds uitgesteld omdat ik niet wist wat ze echt graag wilde hebben.
Er zijn ook van die klusjes die niet perse hoeven. Het zou leuk zijn als ze gebeuren en niemand heeft er direct last van als ik het niet doe. Er zijn ook klusjes waarvan ik wel graag wil dat ze gebeuren en die worden ook uitgesteld. Terwijl ik heel graag wil dat ze af zijn en ik er heel blij en vrolijk van word, als dat lukt.
Waarom nog uitstellen? Omdat ik ze lastig, vervelend, moeilijk, onhandig, of gewoon niet leuk vind om te doen!
Daarom dus… En daar heb ik verandering in gebracht. 2013 is een mooi jaar en heel leerzaam. Des te meer realiseer ik mij, als ik doe wat ik altijd kreeg: juist, dan krijg ik wat ik altijd kreeg. Daar heb ik geen zin meer in natuurlijk! Dus ik heb onderzocht wat of wie mij zou kunnen helpen.
Klinkt logisch? Veel mensen vinden dat ingewikkeld. Wat hen zou kunnen helpen? Of nog erger, wie hen zou kunnen helpen.
Veel karakters of menstypes hebben ooit, in hun jonge jaren, geleerd om problemen of lastige issues alleen op te knappen. Dat leek als jongeling de meeste effectieve manier. Sommige ouders of opvoeders nodigen een kind niet erg uit om hulp te vragen. Dus besluit het kind om het alleen te doen. Prima tot zover. Maar wanneer er een issue is waarbij het handiger is om hulp te vragen dan is dat voor het, inmiddels volwassen geworden, kind lastig om toe te laten of te vragen.
Het innerlijke kleine kind is kwetsbaar en bang. Bang om te vragen en een ‘nee, dat doe ik niet voor jou’ te horen. Angst voor afwijzing, hebben we dat in wezen niet allemaal in ons? Op een aantal verlichte mensen na wellicht. En het is vaak zo zonde al die ongestelde hulpvragen. Een kleine hulpvraag kan grote gevolgen hebben.
In deze nieuwsbrief pleit ik voor ‘durf te vragen’!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Zelf wil ik voor mijn website een online programma maken.
NLP in een notendop , Fit en Energiek, Ademtechnieken en Mediteren, ja ik kan helemaal los gaan met ideeën. Hoe krijg ik dat voor elkaar? Ik heb het alleen geprobeerd en ik kwam er niet uit.
Dus ik heb hulp gevraagd. Al een tijdje liep ik met het idee en ineens kwam er een naam bij mij op. En ik heb haar gevraagd of zij iemand wist, die mij kon helpen. Blijkt dat het haar zelf een leuke klus lijkt, tja en dat is eigenlijk wat ik wilde en niet rechtreeks durfde te vragen. Ik ben super blij met haar hulp, ze is precies wat ik zoek.
3 redenen om hulp te vragen
- Hulp vragen doe je niet alleen voor jezelf, een ander heeft er (meestal) baat bij. Een ander is vaak blij om je aandacht te geven en te helpen. Focus daarop als je het nog lastig vindt om hulp voor jezelf te vragen. Ik ga nu online programma’s maken en daar heel veel mensen mee helpen. Zonde toch als ik niet om hulp gevraagd zou hebben?
- Oké, je doet het ook voor jezelf. Mag het? Ja, dat ben jij 100% waard!
En een ander vind het heerlijk om te helpen, om jou deze keer te helpen. Je hoeft alleen ‘dank je wel’ te zeggen. Of te betalen, geld is ook energie-uitwisseling. - Belangrijkste reden: Je wordt er blij van!! Want je doet wat je wilde, je krijgt je boodschappen, geen idee waar je hulp bij nodig hebt. Vraag en als je hulp krijgt, word je simpel gezegd gewoon heel blij!! Een grotere of belangrijkere reden is er niet. Just do it!
In coaching zie ik regelmatig mensen die al lang ( lees al jaren) met iets lopen, eindelijk aankloppen voor hulp en dan spijt hebben dat ze niet eerder zijn gekomen.
Ik heb vele mensen geholpen die last van een angst hadden. Een fobie voor spinnen, met een vliegtuig reizen, in de wachtrij staan , iets zeggen in een vergadering, niet meer op een paard durven zitten, snel huilen of iets anders.
Ik heb mensen met stress, door angst, geholpen weer makkelijker te ontspannen.
Al mijn klanten zijn slimme, intelligente mensen.
Ze weten hoe of wat in het leven en toch kunnen ze een angst ontwikkelen, stress ervaren, hyperventileren, een burn-out krijgen, of een halve, wat ook heel lastig is ( want dan heb je niet een echte burn-out en is het vaak nog lastiger hulp te vragen).
Wat als zij niet om hulp hadden gevraagd? Dan hadden ze gemist dat ze nu veel lekkerder in hun lijf zitten. Wellicht kan ik jou ook ergens mee helpen, ik hoor het graag van je.
Hartelijke groet,
