Ik vind het ongelooflijk maar vooral super cool natuurlijk!
De Holistic Breathing ademopleiding die 1 feb van start gaat zit VOL.
Of vol, ik heb dit jaar besloten dat ik niet meer dan 18 mensen tegelijk mee laat doen.
Zelf vind ik grote groepen mega leuk maar ik merk dat veel het toch ‘veel’ vinden en daarom laat ik het in 2020 ook zo.
En omdat ik al sinds 2001 een beeld op mijn netvlies heb dat ik op een groot podium zit met zo’n microfoontje op mijn hoofd, vertrouw ik erop dat het Universum mij rustig maar gestaag laat wennen aan grotere groepen.
Ik deed ooit een cursus spreken in het openbaar omdat ik zo bang was maar toch graag les wilde geven.
En ik herinner mij de diepe angst bij de TOP ( trainen opleiden presenteren) opleiding die ik deed.
OMG wat was ik bang om aangekeken te worden
bang om afgewezen te worden
bang om voor schut te staan
bang om te weinig kennis te hebben
bang om het niet te weten
bang om dom over te komen
bang om geen verhaal te kunnen vertellen
bang om saai te zijn
bang om iemands tijd te verdoen
bang niet interessant genoeg te zijn
bang om mijn verhaal te vertellen
bang dat er over mij geroddeld werd
bang bang bang
bang voor de mening van de ander
En al die angst heb ik onder ogen gekeken.
Doorvoelt want zo doe ik dat
Ook al is dat misschien met een D, geen idee..
Ik heb zoveel gedaan om mijn angst te overwinnen
steeds opnieuw
en ik dacht dat ik een uitzondering was
dat ik de enige was die het eng vond
om te delen wat dicht bij haar/zijn hart lag.
Ik dacht echt dat ik ene uitzondering was in die angst en onzekerheid
En dat ik een zeur pietje was.
Maar dat was niet zo…
Velen met mij hadden en hebben dat ook.
Gehad of nog STEEDS
Nu voel ik dat zelfvertrouwen waar ik in mijn dertiger jaren zo naar verlangde en altijd noteerde in mijn journals.
Ik bedenk het nu niet meer. Ik mag onzeker zijn, en deal ermee als het zo is.
Ik heb geleerd om te gaan met WIE IK BEN EN HOE IK DOE
Dat gun ik jou ook.
En daarom word ik steeds zekerder om mijn boodschap te delen. Ik hoef familie niet meer te pleasen en hun goedkeuring is niet meer nodig
Mijn ouders zijn overleden en ze hielden van mij, ook al begrepen ze niet wat ik deed. Toch was er trots en dat voelt rijk dat ik dat mocht ervaren.
Ik schrijf dit stukje gewoon zomaar terwijl mijn eten staat te koken.
En ik vind het geweldig dat ik zo van Boven geleid word.
Vind ik geweldig en ben ik diep dankbaar voor.
Ik wil doen wat mijn ZIEL hier op aarde heeft te doen.
En dat is DOEN wat ik voel dat ik wil doen
EN DAT IS DELEN GEWOON DINGEN DELEN
DELEN EN HELEN
liefs Heleen
