Trouw zijn aan jezelf
Onderstaande tekst ontving ik van Marja de Vries.
Ik vind het mooie wijze woorden en daarom deel ik ze graag met je.
Zij is schrijfster van het gave boek:
‘De hele olifant in beeld, inzicht in het bestaan en de werking van de universele wetten en de gulden snede.
Haar website is www.marjadevries.nl
Marja de Vries:
‘Laat ik beginnen te zeggen dat ik geen coach, adviseur of therapeut ben. Sterker, ik zien mezelf niet als een externe autoriteit op welk vlak dan ook maar.
Dus wat ik vooral met je zou willen delen is dat ikzelf tot de conclusie gekomen ben dat trouw zijn aan mezelf, aan wie ik in wezen ben en vandaar uit communiceren, voor mij bij alles het allerbelangrijkste is. Hoe meer we bezig zijn met onze persoonlijke ontwikkeling en met spirituele groei en dus met het loslaten van persoonlijke en culturele conditioneringen, het helen van oude pijn en dus met het herstellen van onze innerlijke balans en verruiming van ons bewustzijn, des te beter zijn we in staat om de stem van ons innerlijk weten te herkennen en te onderscheiden van de stem van onze ‘innerlijke dictator’ ook wel ego genaamd, en dus om trouw te zijn aan onszelf. Aan dat wat innerlijk ‘goed en juist’ voelt.
Zolang we die innerlijke stem niet kunnen horen, of geen onderscheid kunnen maken tussen onze innerlijke stem die iets meldt en ons ego die aan het woord is, is het lastig om te vertrouwen op onze eigen innerlijke autoriteit. Maar wanneer het steeds beter lukt om dit onderscheid wel te maken, is er voor alles een heel duidelijk antwoord: dat wat voelt als trouw zijn aan jezelf, aan wie je in essentie bent. In deze tijden van grote veranderingen kan dat zowel zijn wat je altijd al deed en/of wat iedereen lijkt te doen, maar het kan ook totaal iets anders zijn… Daarom is het juist nu zo belangrijk om onze eigen innerlijke autoriteit te worden: de enig die echt weet wat goed voor ons is in een bepaalde concrete situatie.
Trouw zijn aan jezelf, aan wie je in essentie bent, betekent ook ‘willen leren’, want dat is – in mijn visie – een belangrijke reden waarom we hier in dit fysieke leven zijn.
Een van de manieren waarop we uitgedaagd worden om te leren, is met behulp van het Spiegelprincipe: dat waar we ons nog niet van bewust zijn, wordt ons door onze omgeving gespiegeld, in e hoop dat we er ons bewust van worden. Zulke situaties kunnen als pijnlijk overkomen en soms zoeken we dan de oorzaak van die pijn buiten ons, terwijl het mogelijk gaat om oude pijn, die diep in onszelf weggestopt is, en die door iets buiten ons getriggerd wordt – omdat we diep in onszelf besloten hebben, dat het nu tijd is om die oude wond te helen. Soms echter willen we (ons ego) dit niet weten…
Een andere manier waarop we uitgedaagd worden om te leren, is in situaties waarin we ‘iets op ons bordje krijgen’ waar we (dwz. ons ego) niet bewust om hebben gevraagd (‘het overkomt ons’), maar wat mogelijk perfect is om dat te leren, wat onze ziel wil leren. Echter soms zien we pas achteraf dat dit het geval is…
Dus wat betekent dit alles in een concrete situatie, of in jou concrete situatie?
In ieder geval betekent het, dat we in iedere situatie de kans hebben om iets te leren, als we dat willen…
En frustrerende situaties zetten ons helemaal aan om hoe dan ook iets te willen leren…
En mogelijk helpt het om jezelf wat vragen te stellen, zoals bijvoorbeeld:
= weet je hoe het voelt wanneer je trouw bent aan jezelf?
= weet je wanneer je ego slim probeert te zijn en je iets probeert wijs te maken?
= weet je wie in jou aan het twijfelen is?
= weet je wie het is in jou die zegt dat ze niet meer weet wat ze wil?
= weet je, als je een relatie zou willen, waarom je die relatie zou willen?
= weet je, als je geen relatie zou willen, waarom je dat – nu – niet zou willen?
Ik denk dat als je je over deze vragen buigt, het mogelijk moet zijn om bij je eigen pure kern te komen en als je dat lukt, is dat tegelijkertijd precies de essentie waarmee je bij kan dragen om de wereld liefdevoller te maken.
