Ik ontving een gedicht van een lieve client, nadat ze coaching bij mij had gedaan.
Het ontroerde mij omdat ze me haar woorden heeft ‘gevangen’ wat de ademhaling met je kan doen.
Zij weet
Zij kent haar kinderen
de boom
diep verankerd in haar schoot
vredig stil
wetend
elk gevallen blad zijn wortels weer zal voeden
Zij draagt zorg
heelt herstelt
geduldig
liefdevol
schenkt rust en ruimte
beetje sterven dat niet doodgaan is
Jij weet
misschien nog in diepe slaap
JijZelf
diep verscholen
wachtend
misschien verhuld in duister
misschien onwetend
Bevroren traan
bewust adem
zorgzaam helend
geduldig
liefdevol
waar tijd noch ruimte is
beetje sterven dat ontwaken is
dan glimlacht je hart
